Vanmorgen weer vroeg opgestaan. Kwart voor 7 zouden we ontbijt krijgen (heerlijk geslapen trouwens). Helaas was de "mamma" die t zou klaarmaken nog niet wakker. Dusss. Geen probleem hoor, een kwartiertje later gegeten. Het is alweer warm. Vandaag naar de chimpansees in Budongoo Forest. Lijkt me machtig, die leuke mensaapjes. Ook daar krijgen we weer uitleg wat wel of niet mag. Dus geen eten (huh?) meenemen en niet drinken waar de apen bijzijn. Niet de geluiden nadoen, zachtjes praten en bij de gids blijven. Oké dan. There we go. Is ons nog nadrukkelijk verteld dat het niet zeker is of we de chimps zien, want ja het blijven dieren hè. 3 uren wandelen in het bos ( is geen Appelscha ) best wel lang. Met een groepje Nederlanders en 1 Amerikaan gaan we op pad. De gids volgt de geluiden van de apen. Ze kent de taal zeg maar. Ze staat in contact met de andere gidsen en zo weet ze ongeveer waar de monkeys zitten. En al vrij snel zien we een groep chimpansees. Gelukkig heb ik de camera van Jan mee en heb ik de grote lens erop. We mogen geen flitser gebruiken want dat schrikt de apen af. Dus niet alle foto's zijn even helder maar er zitten echt prachtige bij (foto's volgen, morgen een vrije dag). We hebben hier lang gestaan en zien zelfs de apen naar beneden komen. Wat een leuke beesten zijn het toch. Als ze naar elkaar schreeuwen lijkt het net of ze ruzie hebben. Maar het klinkt vaak erger dan het is. We hebben ook 2 baby aapjes gezien. Heb van 1 prachtige foto's. Die zat gewoon te poseren in de boom haha.

Na een tijdje weer terug gelopen met onze gids. En weer op weg naar het Icu guesthouse. Nog een heeeel stuk rijden. Zo'n 6 uur geloof ik en dat is als we de files in Kampala voor zijn. Voordat we op de grote weg zijn is de weg echt verschrikkelijk. Het is heel lawaaierig in de auto en het lijkt wel of we in de achtbaan zitten. Door de kuilen en hobbels worden we heen en weer geslingerd. Net als op de heenweg (maar wel minder want het heeft geregend) stuift het rode zand en komt overal in de auto. En niet alleen in de auto zal ik je zeggen. Wij zijn enorm vies en plakkerig. Hebben ook niet echt lekker kunnen douchen (straaltje koud water) dus we zijn echt wel aan een opfrisbeurt toe haha. Onderweg nog lekker geluncht en in de file gestaan voor Kampala. Maar dat kon erger. Rond 5 uur zetten we Ilse af en nemen we afscheid. Als het goed is gaat ze volgend weekend mee naar Jinja. Gezellig. Wij komen 5 minuten later aan, mooi op tijd. Ik ga als eerste lekker douchen, heerlijk. Als ik op het dakterras ga zitten komen er steeds meer mensen. Ik hoor dat er een groep van 16 scholieren is met begeleiders. En inderdaad, het lawaai overstemt alles. Tja, daar gaat de rust. Maarja. Het is zo het is. We eten daarom ook later. Ipv half 7 ver na achten. Ik zag de kokkin zweten en zwoegen. Ze moest voor deze groep vanmiddag ook al lunch klaarmaken en nu maakt ze voor 26 mensen avondeten. (Nog 2 jonge jongens op doorreis en de groente teler) ik vraag haar of ik kan helpen want ik zit toch niet veel te doen (blog schrijven en ik ben tenslotte vrijwilliger). Ja ik mag alles klaarzetten en dat doe ik dus ook. Ze heeft een buffet gemaakt en wij mogen als eerste opscheppen (dat heb je als je een goede band met de kok hebt haha).

En dat was het, ik ben weer bij met mn blog. Yes! Morgen hebben we dus een vrije dag en gaan we naar een groot winkelcentrum (wou Scott heen) en naar een craft market om te zien of ze souvenirs hebben. Ik heb al wat gehaald, errug leuk moet ik zeggen.

Voor straks slaap lekker (het is hier 2 uren later).

Tot morgen